دامنه برنامه ریزی
(1). اعمال شده برای لاستیک اشباع نشده: مانند NR ، BR ، NBR ، IR ، SBR و غیره.
(2). روی لاستیک اشباع شده بمالید: مانند EPM فقط توسط پراکسید قابلمه می شود ، EPDM توسط پراکسید و گوگرد می تواند Vulcanized شود.
(3). برای لاستیک زنجیره ای متفرقه اعمال می شود: مانند V Vulcanization.
2. خصوصیات سیستم ولکان سازی پراکسید
(1). ساختار شبکه لاستیکی Vulcanized پیوند CC است ، با انرژی پیوند بالا ، پایداری شیمیایی بالا و مقاومت عالی در برابر پیری حرارتی و اکسیژن.
(2). لاستیک Vulcanized دارای تغییر شکل دائمی ، کشش خوب و عملکرد پویا ضعیف است.
(3). ایمنی پردازش ضعیف و پراکسید گران قیمت.
(4). در آب بندی استاتیک یا محصولات آب بندی استاتیک با دمای بالا ، طیف گسترده ای از برنامه ها را دارند.
3 درجه پراکسیدها استفاده می شود
مواد مخدر پراکسید که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: آلکیل پراکسیدها ، پراکسیدهای دیاسیل (پراکسید dibenzoyl (BPO)) و استرهای پراکسیک. در میان آنها ، پراکسیدهای دیالکیل به طور گسترده ای استفاده می شوند. مانند: دییزوپروپیل پراکسید (DCP): در حال حاضر بیشترین استفاده از یک ماده vulcanizing است.
2،5-dimethyl-2،5- (Di-tert-butylperoxy) هگزان: همچنین به عنوان Bis-dipentyl شناخته می شود
4. مکانیسم ولکان سازی پراکسید
گروه پراکسید پراکسید به راحتی توسط گرما تجزیه می شود تا رادیکال های آزاد تولید شود ، که باعث واکنش متقابل نوع رادیکال آزاد از زنجیره مولکولی لاستیکی می شود.
5. نقاط کلیدی ولکان سازی پراکسید:
(1). دوز: با گونه های لاستیکی مختلف متفاوت است
راندمان اتصال متقابل پراکسید: 1G مولکول پراکسید آلی می تواند باعث شود که تعداد گرم مولکول های لاستیکی باعث ایجاد اتصال متقابل شیمیایی شود. اگر 1 مولکول پراکسید می تواند 1G مولکول های لاستیکی را ایجاد کند ، راندمان اتصال متقابل 1 است.
به عنوان مثال: راندمان متقابل SBR 12.5 است. راندمان اتصال متقابل BR 10.5 است. بازده متقابل EPDM ، NBR ، NR 1 است. راندمان متقابل IIR 0 است.
(2). استفاده از عامل فعال و عامل همبستگی برای بهبود راندمان اتصال متقاطع
نقش ZnO در بهبود مقاومت حرارتی چسب است نه فعال کننده. نقش اسید استئاریک بهبود حلالیت و پراکندگی ZnO در لاستیک است. HVA-2 (N ، N'-Phthalimido-dimaleimide) همچنین یک فعال کننده مؤثر پراکسید است.
افزودن عامل Vulcanizing کمکی: عمدتا زرد گوگرد ، و سایر عوامل اتصال متقاطع کمکی مانند دیوینیل بنزن ، Trialkyltricyanate ، کربوکسیلات های اشباع نشده و غیره.
(3). مقدار کمی از مواد قلیایی مانند MGO ، تری اتانول آمین و غیره را برای بهبود کارآیی اتصال متقاطع اضافه کنید ، از استفاده از شکاف کربن سیاه و سیلیس و سایر پرکننده های اسیدی خودداری کنید (اسید برای ایجاد انفعال رادیکال های آزاد). آنتی اکسیدان ها به طور کلی آمین و آنتی اکسیدان های فنولیک هستند ، همچنین می توان از رادیکال های آزاد استفاده کرد و باعث کاهش کارایی اتصال متقاطع می شود ، باید به طور کم استفاده شود.
(4). دمای Vulcanization: باید بالاتر از دمای تجزیه پراکسید باشد
(5). زمان Vulcanization: به طور کلی 6 ~ 10 برابر از نیمه عمر پراکسید.
نیمه عمر پراکسید: در دمای معینی ، تجزیه پراکسید به نیمی از غلظت اصلی زمان مورد نیاز ، در T1/2 بیان شده است.
اگر نیمه عمر DCP در 170 ℃ 1 دقیقه باشد ، زمان سولفات مثبت آن باید 10 ~ 10 دقیقه باشد.
مثال فرمولاسیون: EPDM 100 (پایه)
S 0.2 (عامل Vulcanizing کمکی)
SA 0.5 (فعال کننده)
ZnO 5.0 (برای بهبود مقاومت در برابر گرما)
HAF 50 (عامل تقویت کننده)
DCP 3.0 (عامل thixotropic)
MGO 2.0 (بازده اتصال متقابل را بهبود می بخشد)
روغن عملیاتی 10 (عامل نرم کننده)
